ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ
Όλο το καλοκαίρι φωνάζαμε, ότι το νομοσχέδιο, το είχε ο
Ραγκουσης στα συρτάρια του και δεν μας το έδινε να το διαβάσουμε. Ότι δεν μας
έλεγε, έστω τι θέλει να κάνει με το ταξί. Τώρα, που το νομοσχέδιο, το έχει ο
Λυμπεροπουλος, στα συρτάρια του και πάλι δεν μας το δίνει να το διαβάσουμε, τι
έχει αλλάξει; Κι άντε την πρώτη φορά ξέραμε. Πήγαμε πορεία έξω από το υπουργείο
και φωνάζαμε. Τώρα τι πρέπει να κάνουμε, πορεία προς την ομοσπονδία; Το
φαντάζεστε; Θα είναι τραγελαφικό. Αναρωτιέμαι επίσης, γιατί εκτός από την
ηγεσία, υπάρχει και αντιπολίτευση, η οποία δήλωνε ,πριν τις εκλογές, ότι θα
αρνηθεί, οποιαδήποτε θέση της προσφερθεί στο προεδρείο, για να μπορεί να
ασκήσει τον ρόλο της σθεναρά. Μέχρι στιγμής δεν μας έχει πει τίποτα. Καμία
απολύτως θέση. Τι γίνεται; Μήπως πρέπει να ανησυχούμε για κάτι; Και μην μου
πείτε να έχω εμπιστοσύνη και τα τραγελαφικά, που ακούω από ορισμένους,
ρομαντικούς, γιατί δεν με πείθετε, όπως και πολλούς ακόμα στον κλάδο. Θέλουμε
να δούμε τι ”σκατά” λέει επιτέλους, μέσα αυτό το νομοσχέδιο. Να
συνδιαμορφώσουμε προτάσεις, όπως ο ίδιος ο πρόεδρος μας, είπε στο κλαδικό, όταν
μέσα στο κατακαλόκαιρο, μας έσερνε σε απεργία διαρκείας. Και αν έκανε αυτά που
έλεγε εκεί κι εγώ μέσα θα ήμουνα. Αν κάθε εβδομάδα συναντιόμασταν και
καταθέταμε προτάσεις και συν-διαμορφώναμε τις θέσεις του κλάδου, όπως πολύ
σωστά υποσχέθηκε στο κλαδικό μέσα θα ήμουνα. Αντί αυτού, τρέχαμε στα πηγαδάκια
που σταματούσε, γεμάτοι αγωνιά και τον κυνηγούσαμε από εδώ κι από εκεί μήπως ακούσουμε
κάτι, έξω από Σύνταγμα, την ημέρα που ενημέρωνε ο Ραγκουσης την επιτροπή. Έλεος
πια έλεος. Είπαμε εμπιστοσύνη αλλά αυτό έχει παραγίνει. Το νομοσχέδιο πρέπει να
το διαβάσουμε. Επιβάλλεται. Δεν είναι απόκτημα και δεν είναι κτήμα κανενός.
Πρόκειται για το μέλλον μας. Δεν δικαιούται κανένας, εν ονόματι της όποιας
πλειοψηφίας, να το κρατάει σαν επτασφράγιστο μυστικό. Τι συζητήσατε κύριοι του
Δ.Σ. στο πρόσφατο συμβούλιο σας; Γιατί δεν μας λέτε; Δεν με νοιάζει εμένα με
ποιον θα κάνει κολεγιά ο Λυμπεροπουλος και πως θα παίξει την μπάλα. Δεν είναι
ποδοσφαιρικός αγώνας εδώ. Εδώ διακυβεύεται το μέλλον χιλιάδων οικογενειών. Η
αγωνιά έχει περισσέψει. Η οργή έχει ξεχειλίσει. Δεν είναι παρτίδα πόκερ το
μέλλον μας, που ρίξαμε όλα τα λεφτά μας και περιμένουμε από τον αρχηγό μας, να
φέρει καρέ του άσσου. Δεν θα τα χάσουμε όλα, επειδή δεν έκατσε η μπλόφα. Τώρα
πρέπει να πάρουμε το νομοσχέδιο στα χέρια μας, το κάθε σωματείο. Να το
επεξεργαστούμε. Να δούμε τι προτίθεται να κάνει με τις επιχειρήσεις μας. Να
αναδείξουμε που πονάει η περιοχή μας. Να καταθέσουμε προτάσεις. Δεν είμαστε
πρόβατα γαμώ την καταδίκη μου. Είμαστε σκεπτόμενοι άνθρωποι και αγωνιούμε για
το μέλλον μας. Καλώ τον Πρόεδρο να δείξει το δημοκρατικό του προφίλ, γιατί έχω
την πεποίθηση, ότι είναι δημοκράτης. Να καλέσει άμεσα το κλαδικό συμβούλιο και
να παρουσιάσει το νομοσχέδιο. Να μας δώσει ένα περιθώριο μιας εβδομάδας, να το
επεξεργαστούμε και να ξανακατεβούμε στην Αθήνα με προτάσεις, τις οποίες θα συνθέσουμε
σε μια. Και να κατεβεί στις διαβουλεύσεις, ως απόλυτος πλέον αρχηγός, έχοντας
στο πλευρό του όλα τα σωματεία της χώρας, ανυποχώρητος και πλέον δυνατός.
Επειδή τότε θα έχει, όλο τον κλάδο με το μέρος του. Επειδή θα κρατάει την
επιταγή, που πήρε από όλους εμάς και θα απαιτήσει να την εξαργυρώσει χωρίς
εκπτώσεις γιατί όλοι γνωρίζουμε και αυτό πρέπει να του το αναγνωρίσουμε όλοι
ότι ο πρόεδρος μας είναι και μαχητικός και αγωνιστής. Έτσι είναι οι ηγέτες
αγαπητοί συνάδερφοι. Μόνον έτσι.
Με τιμή
Γραμματέας Σωματείου Χαλκιδικής
Δεληάγγελος Νίκος