Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013
Σαν τρελό φορτηγό
Έπεσαν κορμιά για χάρη της. Προβλήθηκε ως καθοριστική μεταρρύθμιση που θα ενίσχυε δραστικά την οικονομία και θα αποτελούσε έμπρακτη απόδειξη ότι η Ελλάδα επιτέλους εκσυγχρονίζεται.
Επί μήνες, τα ντελίβερι μπόις της μνημονιακής προπαγάνδας επιχειρούσαν να πείσουν ότι πρόκειται για επανάσταση με απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Οσοι αντιδρούσαν λέγοντας ότι -λόγω συνθηκών- πρόκειται για μια τρύπα στο νερό, εισέπρατταν βαρείς χαρακτηρισμούς, λοιδορίες και χλεύη...
Για την περιώνυμη «απελευθέρωση των επαγγελμάτων» ο λόγος, και ειδικά για τις άδειες Δ.Χ. φορτηγών και ταξί. Ε, λοιπόν, άνθρακες ο θησαυρός! «Μια άγονη απελευθέρωση-Μόνο 50 άδειες φορτηγών εκδόθηκαν μέσα σε 1,5 χρόνο», σημείωσε η «Καθημερινή» της παρελθούσης Κυριακής. Πενήντα άδειες προστέθηκαν στις 33.500 που υπήρχαν! Δηλαδή, τζίφος. Οσο για το μεταφορικό κόστος που θα μειωνόταν, αυτό όντως έπεσε αλλά για άλλους λόγους. «Σε αυτό -γράφει η "Κ"- συνέβαλε περισσότερο η οικονομική κρίση, αφού δεν υπάρχει μεταφορικό έργο».
Ακριβώς αυτά έλεγαν κάποιοι -και μαζί τους η κοινή λογική- τότε που ξιφουλκούσε ο Ραγκούσης και υπερθεμάτιζε η χορεία των μνημονιακών. Δεν ήθελε πολύ μυαλό: με τέτοια ύφεση, και με τους φορτηγατζήδες να δίνουν αγώνα επιβίωσης, ποιος και γιατί να επενδύσει στα φορτηγά; Το ίδιο και με τις άδειες ταξί: στη βαρυφορτωμένη από ταξί Αθήνα, τι νόημα είχε η απελευθέρωση; Οι εύλογες απορίες και οι σοβαρές ενστάσεις εύρισκαν ένα αδιαπέραστο τείχος που είχε ορθώσει η καταιγιστική προπαγάνδα. Σοβαροφανή επιχειρήματα και... ασφαλείς προβλέψεις για μετρήσιμη, θετική επενέργεια στην Οικονομία. Το αρχείο βρίθει από παρόμοιες αναλύσεις και θριαμβικά κείμενα, στηριγμένα στους ισχυρισμούς της τρόικας και σε «επιστημονικές μελέτες», που τη δικαίωναν. Επί παραδείγματι, η σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ (2007), που αποτέλεσε νομιμοποιητική βάση της ασύστολης προπαγάνδας, έλεγε τα εξής (αποδίδουμε την ουσία):
«Η απελευθέρωση της αγοράς θα επιφέρει σημαντική υποχώρηση των κομίστρων, αποκλιμάκωση του Γενικού Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, ενίσχυση του αριθμού των επιχειρήσεων στον κλάδο, καθώς και της απασχόλησης και της παραγωγικότητας, βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, μείωση του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων και ανανέωση του εξαιρετικά γερασμένου, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, κλάδου».
Ενα παιδί του Δημοτικού θα έλεγε αμέσως ότι τίποτε από αυτά δεν μπορεί να ισχύσει σε περίοδο ύφεσης και δη τρομακτικής. Κι όμως! Τα τσιράκια του μνημονίου βομβάρδιζαν κάθε μέρα την κοινή γνώμη με τέτοιες αισιόδοξες προβλέψεις, παρ' ότι ήξεραν ή όφειλαν να γνωρίζουν ότι πρόκειται για παραμύθια. Και ότι ο αναγκαίος εξορθολογισμός (και στο θέμα της απελευθέρωσης) δεν έχει καμία σχέση με τη δογματική λογική της βίαιης και τελικώς άγονης προσαρμογής.
Δυστυχώς, ίδια λογική παντού. Περισσεύουν οι δημόσιοι υπάλληλοι σύμφωνα με την άποψη της τρόικας; Μαχαίρι, με απολύσεις και διαθεσιμότητα, χωρίς να έχει προηγηθεί το στοιχειώδες: πόσοι είναι οι δημ. υπάλληλοι και πόσοι απαιτούνται για την κάλυψη πραγματικών αναγκών. Το ίδιο με τους εκπαιδευτικούς, το ίδιο με τα σπίτια (καμιά ανάλυση και ευαισθησία για το εξηγήσιμον της ιδιοκτησίας στην Ελλάδα), το ίδιο -δογματοπαγής λογική, ολέθριες εκτιμήσεις- με τα λάθη του ΔΝΤ.
Προς τι, όμως, όλα αυτά; Πρόκειται για προχειρολόγους και ανίδεους ή για ολετήρες ολκής, που διεκπεραιώνουν ειδεχθώς ένα καταστροφικό Πρόγραμμα; Το σίγουρο είναι ότι η χώρα, καθημαγμένη και πτωχευμένη - και με Τρίτο Μνημόνιο επί θύραις - συνεχίζει σαν τρελό φορτηγό την πορεία της προς την άβυσσο.
πηγή: http://www.enet.gr