Άρθρο - Απόψεις - Προτάσεις Νίκου Γκαρέλη (27/08/11)

Το παρακάτω άρθρο είναι οι απόψεις και προτάσεις ενός παλιού συνδικαλιστικού στελέχους του Κλάδου μας, του Νίκου Γκαρέλη, ο οποίος έχει υπηρετήσει το Ταξί από κορυφαίες θέσεις (Αντιπρόεδρος, Γ. Γραμματέας) στο ΣΑΤΑ και στην Ομοσπονδία. Επιπλέον ήταν και ο ιδρυτής του «Ινστιτούτου Ταξί». 
______________________________________________________________________________________________________________________

   Τ Ο  Τ Α Ξ Ι  Ε Χ Ε Ι  Τ Ι Τ Λ Ο  Ι Δ Ι Ο Κ Τ Η Σ Ι Α Σ
                        είναι περιουσιακό στοιχείο!

Το 1977 η Κυβέρνηση Κων/νου Καραμανλή με το νόμο 588/77 κρατικοποίησε τα αστικά λεωφορεία Αθήνας και Πειραιά των αστικών ΚΤΕΛ που ανήκαν σε ιδιώτες για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Κάθε ιδιοκτήτης άδειας λεωφορείο αποζημιώνονταν. Ο νόμος όριζε πως κάθε ιδιοκτήτης μπορούσε να επιλέξει ο ίδιος το είδος της αποζημίωσης.
- Να παίρνει μια επιταγή 500.000 δραχμών από την Τράπεζα Ελλάδος ή αν προτιμάει να παίρνει μια Άδεια με έδρα την περιοχή κοινής λειτουργίας Αθηνών-Πειραιώς-Προαστίων που θα ήταν μεταβιβάσιμη· θα μπορούσε να δουλέψει στο ταξί ή να το μεταβιβάσει.
- Με απλά λόγια ο νόμος όριζε ότι η Άδεια είχε αξία το 1977, 500.000 δραχμές. Αξία ίση τότε με ένα διαμέρισμα τεσσάρι ρετιρέ στην Αθήνα.
- Ο ίδιος  νόμος 588/77 όλες τις Άδειες Ταξί που χορήγησε η δικτατορία στη 7ετία 1967-1974 σε όλη τη Χώρα που ήταν αμεταβίβαστε, τις κάνει μεταβιβάσιμες. Δηλαδή αποκτούν από το νόμο το δικαίωμα οι κάτοχοι των Αδειών αυτόν να τις πωλήσουν.
- Αυτό το έκανε ο νόμος 588/77 για να μην υπάρχουν ταξί δύο κατηγοριών, άλλα να πωλούνται και άλλα όχι αλλά και Έλληνες Πολίτες επίσης δύο κατηγοριών.
- Από αυτή τη ρύθμιση το Κράτος είχε έσοδα από τις μεταβιβάσεις 30 % επί του τιμήματος των 500 χιλιάδων δραχμών που όριζε ο ν.588/77. Μαζί με το τίμημα του αυτοκινήτου ο φόρος ήταν 196.000 δραχμές. Με το σημαντικό αυτό χρηματικό  ποσό έπαιρνε κανείς τότε, το 1977 ένα δυάρι στην Αθήνα.
- 1996. Η Κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη δια του υπουργού Γιώργου Δρυ ζητά να αυξηθεί το ποσό του φόρου υπεραξίας διότι είχαμε άνοδο της τιμής του Ταξί.
- Μαθηματικός όμως τρόπος που να προσδιορίζει την ωφέλεια που προκύπτει για τον ιδιοκτήτη της άδειας από την τιμή κτήσης μέχρι την τιμή πώλησης μετά από τότες αγοροπωλησίες της άδειας που έγιναν δεν μπορούσε να προσδιοριστεί. Μετά από αυτή την αδυναμία ορίστηκε με νόμο το τέλος για κάθε πώληση. Ο φόρος πενταπλασιάστηκε και  ο υπουργός οικονομικών κ. Δρυς μας είπε τότε ¨Εγώ θέλω φόρο για το Κράτος 1.000.000 δραχμές και εσείς γράφετε αξία στα συμβόλαια ότι ορίζει ο νόμος 588/77. Αποτέλεσμα είναι σήμερα να έχουμε φόρο που πληρώνουμε  για την μεταβίβαση 3.000 ευρώ περίπου και η αξία που αναγράφουμε στα συμβόλαια για την πώληση να είναι και αυτή 3.000 ευρώ περίπου.
- Αυτό είναι τρελό και πρωτάκουστο. Δεν μπορεί ο φόρος να είναι το ίδιο ποσό με την αξία που αναγράφεται στο συμβόλαιο. Δηλαδή το Κράτος να παίρνει το φόρο του και για τον Ταξιτζή να μην νομιμοποιούνται τα χρήματα που αναγράφεται στο συμβόλαιο και να αντιμετωπίζει πρόβλημα με το ¨Πόθεν Έσχες¨ στην Εφορία. Να υφίσταται δηλαδή τις κυρώσεις των νόμων περί μαύρου χρήματος!

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ  ΕΝΙΣΧΥΣΗ  ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΩΝ

Οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., εκτός των άλλων ενισχύσεων, έδωσαν στους Ολυμπιονίκες μας και Άδειες Ταξί. Όχι βέβαια για να τους κάνουν ταξιτζήδες αλλά για να τις πουλήσουν και να ενισχυθούν οικονομικά. Αντί δηλαδή επιταγή της Τράπεζας της Ελλάδος τους χορήγησαν Άδεια Ταξί προς άμεση πώληση.
- Όλα αυτά τα ανέφερα για να θυμίσω σε μερικούς που δεν διαβάζουν, αλλά ούτε και ακούνε, που λαϊκίζουν μεθοδικά στις πλάτες του Έλληνα Πολίτη, πως το Ταξί είναι δημόσιο έγγραφο, είναι τίτλος ιδιοκτησίας και φυσικά περιουσιακό στοιχείο!
- Οι πολιτικοί οφείλουν να πάψουν να είναι ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΙ και ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ. Να μιλάνε πάντα τη ΓΛΩΣΣΑ της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι οι ΝΟΜΟΙ που ψηφίζονται στη ΒΟΥΛΗ για αν τους εφαρμόζουν οι ΠΟΛΙΤΕΣ και πρώτοι από όλους εκείνοι που τους ψηφίζουν!
- Το ΤΑΞΙ και η ΑΔΕΙΑ είναι ΤΙΤΛΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ με ΑΞΙΑ. Ο τίτλος ιδιοκτησίας αναφέρεται στο Βιβλίο Μεταβολών, όμοια και κάθε αλλαγή ιδιοκτησίας μετά τη μεταβίβαση που γίνεται με συμβολαιογραφική πράξη – ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ.
- Οι πράξεις αλλαγής ιδιοκτησίας άδειας ταξί γίνονται με Συμβόλαια Πώλησης, Γονικής Παροχής, Δωρεάς εν ζωής, Αποδοχής κληρονομιάς.
- Αν μερικοί λαϊκίζοντες πολίτες και πολιτικοί θέλουν να καταργήσουν την ιδιοκτησία ας Προβάλλουν ως Αιτιολογία ΛΟΓΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ και να αποζημιώσουν τους ιδιοκτήτες ταξί όπως έγινε το 1977 με τον ν. 588/77 όπου η Άδεια του Ταξί είχε τότε πραγματική αξία όσο και ένα τεσσάρι ρετιρέ διαμέρισμα στην Αθήνα χωρίς βέβαια να τους διαφύγει πως σήμερα είναι 2011 και όχι 1977!
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΥΤΗ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,

ΤΟ ΤΑΞΙ ΚΑΙ Η ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΙΤΛΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΜΕ  ΑΞΙΑ  - ΤΙΜΗΜΑ ΚΑΙ  ΕΙΝΑΙ  ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΝΟΜΙΜΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ!

           ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΠΡΟΣ  ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ

  1. Οι άδειες του ταξί μεταβιβάζονται με συμβολαιογραφικές πράξεις:
α. ΠΩΛΗΣΗΣ β. ΓΟΝΙΚΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ – ΔΩΡΕΑ ΕΝ ΖΩΗ  γ. ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ.
  2. Το τίμημα της Άδειας του Ταξί που θα αναφέρεται στο συμβόλαιο θα προσδιορίζεται από ειδικό παρατηρητήριο αξιών αδείας ταξί που θα λειτουργεί σε κάθε Περιφέρεια με ευθύνη  του Περιφερειάρχη.
  3. Ο φόρος που θα προκύπτει από κάθε συμβολαιογραφική πράξη και θα αποδίδεται στο  κράτος  θα προσδιορίζεται από το είδος της μεταβίβασης:
α. Για Γονική Παροχή, Δωρεά εν Ζωή, Αποδοχή Κληρονομιάς. Ότι προβλέπουν οι σχετικοί νόμοι που εφαρμόζονται στις περιουσίες.
β. Για την Πώληση της Αδείας ο φόρος που θα αποδίδεται στο Κράτος να είναι το 6% επί του συνόλου της αξίας που προσδιορίζεται από το παρατηρητήριο τιμών της Περιφέρειας.
   4. Κατάργηση του 3% του Π.Δ. 258/05 – Καταστατικό ΟΑΕΕ επί κυβερνήσεως Ν.Δ.
  Σε κάθε αγοραπωλησία Ταξί ο ιδιοκτήτης πληρώνει το 3% επί της τιμής που αναγράφει το συμβόλαιο πώλησης υπέρ του ΟΑΕΕ. Αυτή η εισφορά του 3% είναι αντισυνταγματική διότι  δεν παρέχει σε εκείνον που το κατέβαλε ανταποδοτικό όφελος, μεγαλύτερη σύνταξη δηλαδή. Ο ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ υποχρεούται να πληρώνει μόνο το δικαίωμα εγγραφής και την  Εισφορά του.
 Θέλω να πιστεύω ότι χρειάζεται νέα ρύθμιση για τις μεταβιβάσεις των ταξί ώστε να αποδοθεί Δικαιοσύνη.
Το Κράτος να πάρει τον φόρο που του αναλογεί και τα χρήματα που θα πάρει ο Συνάδελφος να είναι νόμιμα και αξιοποιήσιμα.

Ευχαριστώ  θερμά για τη  συνεργασία και τη φιλοξενία στην ιστοσελίδα του Σωματείου σας.

Αθήνα, Αύγουστος 2011

Νίκος Γκαρέλης

Για λήψη του άρθρου επέλεξε → ΕΔΩ

           Σ Χ Ο Λ Ι Α
Έχω βρεθεί μία φορά μόνο με το Νίκο Γκαρέλη, το 2005 σε κάποιο Κλαδικό Συμβούλιο της Π.Ο.Ε.Ι.Α.ΤΑ. αν θυμάμαι καλά· εγώ ήμουν στην αρχή της συνδικαλιστικής μου ενασχόλησης με την Ομοσπονδία και αυτός στο τέλος της, αφού απέχει από τα συνδικαλιστικά δρώμενα από τότε. Ένα όμως έχει χαραχθεί βαθιά στη μνήμη μου από την τοποθέτησή του τότε. Μεταξύ άλλων ο Νίκος ανέφερε ότι ονειρεύεται τη λειτουργία ενός ταξί στην Ελλάδα, που θα είναι τέτοια ώστε «η κόρη μου να μην ντρέπεται που ο πατέρας της είναι ταξιτζής» όπως είπε επί λέξει. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση αυτή η αποστροφή του λόγου του. Επίσης μου είχε κάνει εντύπωση η σθεναρή στάση του υπέρ του λογιστικού τρόπου προσδιορισμού των εισοδημάτων μας, θέση που είχε στηρίξει ήδη από τα τέλη του 2003, όταν ο Κλάδος μας είχε βρεθεί από τότε σε σύγκρουση με την κυβέρνηση Σημίτη που είχε επιχειρήσει (ανεπιτυχώς) να επιβάλει τη χρήση των ταμειακών μηχανών για τον υπολογισμό των εισοδημάτων μας. Η θέση του Νίκου Γκαρέλη ήταν κόντρα σε ολόκληρο σχεδόν τον Κλάδο. Αυτός βέβαια την υπερασπίστηκε σθεναρά και με συνέπεια κάτι που το «πλήρωσε».
Κάποιοι άλλοι όμως, από την ίδια συνδικαλιστική παράταξη με αυτόν (αλλά και από άλλες), που είχαν την ίδια άποψη με το Νίκο, εντέχνως λούφαξαν, αφού άλλα έλεγαν, άλλα ψήφιζαν, άλλα έπρατταν και κάνοντας τους ήρωες (ή μάλλον τους τζάμπα μάγκες..) κατάφεραν να επιπλεύσουν στο συνδικαλιστικό στερέωμα του Κλάδου. Είναι οι ίδιοι που λειτούργησαν με τον ίδιο τρόπο και στον αγώνα που δώσαμε πέρυσι κατά του λογιστικού προσδιορισμού των εισοδημάτων μας, αγώνα τον οποίο χάσαμε τελικά, και αυτοί οι άνθρωποι που φώναζαν (σχεδόν ουρλιάζοντας) στις πορείες ότι «στοιχεία και βιβλία θα φέρουν ανεργία» ξεφούσκωσαν με ανακούφιση... όταν αυτά (τα βιβλία) τελικά ήρθαν...!

Σωτήρης Ροϊνός