ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ
ΕΝΙΑΙΟ
ΕΝΩΤΙΚΟ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Επικεφαλής ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ
Συναδέλφισσες,
συνάδελφοι
Η διετία που πέρασε (2011-2013), ήταν μια καταστροφική διετία και για τη χώρα και για το κλάδο μας. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. Η Ελλάδα, υπό
τις επιταγές της τρόικας εξωτερικού(ΕΕ,ΔΝΤ,ΕΚΤ)
και την πλήρη υποταγή της τρόικας
εσωτερικού(ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΔΗΜΑΡ),
μετρώντας ήδη το τρίτο
μνημόνιο, έχει μετατραπεί κυριολεκτικά σε «αποικία χρέους» των
δανειστών.
Στο κλάδο μας, η
κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας σήμερα δεν πάει άλλο. Η δουλειά έχει πέσει
κατακόρυφα. Οι οδηγοί κατεβαίνουν. Το
ταξί δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει εισόδημα για δύο βάρδιες. Τα κενά
χιλιόμετρα ατέλειωτα. Δεν βρίσκουμε πλέον πιάτσα να καθίσουμε , και όταν
καθίσουμε σε κάποια από τις άτυπα δημιουργημένες ,κινδυνεύουμε, είτε να
εισπράξουμε καμιά κλήση από την τροχαία, είτε στη καλύτερη περίπτωση να μας
διώξουν. Τα χρέη, οι δόσεις στις τράπεζες, η ασφάλεια, η εφορία, η συντήρηση
του αυτοκινήτου, οι εισφορές στον ΟΑΕΕ, συγκροτούν ένα αβάσταχτο σύνολο
υποχρεώσεων που είναι αδύνατο να καλύψουμε παρά τις πολλές ώρες δουλειάς. Όλοι
έχουμε αυξήσει τις ώρες εργασίας μας πέρα από τα όρια της αντοχής μας, χωρίς
αυτό να είναι ικανό να εξασφαλίσει σε μας και τις οικογένειές μας ένα
αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Αντίθετα, όλοι πλέον φορτωνόμαστε χρέη και
κατρακυλάμε στη σκάλα της βίαιης φτωχοποίησης στην οποία μας έχουν ρίξει οι
πολιτικές της τρόικας και των μνημονιακών κυβερνήσεων των τριών τελευταίων
χρόνων. Μια πορεία δηλαδή από το κακό
στο χειρότερο. Έχουμε φθάσει πλέον σε ένα σημείο, όπου η κάθε
βάρδια, έχει καταντήσει μια σκληρή
δοκιμασία για την αξιοπρέπειά μας.
Τι κάνουμε λοιπόν;
Σταυρώνουμε τα χέρια μας, σκύβουμε το κεφάλι και παραδινόμαστε στη μοίρα μας
; Θα αναζητήσουμε πάλι σωτήρες εκεί που
δεν υπάρχουν; Θα εμπιστευτούμε πάλι
αυτούς που μας εξαπάτησαν;
Σήμερα, πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας, ότι ένας
μόνο δρόμος υπάρχει. Ο δρόμος της αντίστασης,
της αυτοοργάνωσης και του αγώνα.
Αγώνας που ξεκινάει , πρώτα απ’ όλα από
το Συνδικάτο μας. Τέρμα πλέον στα γαλαζοπράσινα προεδρία της υποταγής. Στις
επερχόμενες εκλογές του ΣΑΤΑ, πρέπει να
τελειώνουμε οριστικά με το συνδικαλισμό των κομματικών διαδρόμων.
Το Συνδικάτο, πρέπει να γίνει και πάλι, το αγωνιστικό επιτελείο του κλάδου,
που θα εμπνεύσει και θα οργανώσει την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
και την ΑΝΥΠΑΚΟΗ σε όλες
τις πολιτικές που καταστρέφουν το επάγγελμα και τη ζωή μας. Ένα συνδικάτο ικανό να εμπνεύσει και να
οργανώσει τον αγώνα επιβίωσης του κλάδου.
Το σημερινό γαλαζοπράσινο προεδρείο έχει χάσει και τα
τελευταία ψήγματα φερεγγυότητας και αξιοπιστίας. Έχει τεράστιες ευθύνες για την
τροπή που πήραν τα προβλήματα του κλάδου
τη διετία που μας πέρασε. Η πρωτοκαθεδρία της ΔΑΚΜΜΕ έχει επιφέρει ένα είδος
συνδικαλιστικής παράλυσης στο συνδικάτο. Εκτρέφει φαινόμενα αλαζονείας και
εμποδίζει την ανάπτυξη διαλόγου και συνθέσεων στα όργανα του κλάδου. Το Δ.Σ δεν
λειτουργεί παρά μόνο για την τυπική επικύρωση προειλημμένων αποφάσεων. Η προώθηση των προβλημάτων του κλάδου έχει
υποταγεί απολύτως σε κομματικές σκοπιμότητες.
ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ: Το
σημερινό προεδρείο, που ήταν το ίδιο και την προηγούμενη διετία, ολιγώρησε
εντελώς πριν τις προηγούμενες εκλογές ,το Φλεβάρη του 2011,όταν ψηφιζόταν ο νόμος
3919 που άνοιγε και απελευθέρωνε όλα τα επαγγέλματα. Μας διαβεβαίωνε μάλιστα, ότι δεν μας αφορά και
ότι ο κλάδος μας ήταν θωρακισμένος.
Στο πνεύμα αυτού του
νόμου, ήρθε αργότερα και το σχέδιο
προεδρικού διατάγματος Ρέππα αλλά και το
νομοσχέδιο Ραγκούση.
Το σχέδιο Ρέππα, το απέκρυψαν από όλους μας, στις
προηγούμενες εκλογές του ΣΑΤΑ, για να αποφύγουν τη κατακραυγή και το
συνδικαλιστικό κόστος, διότι κάθε άλλο παρά προστατευτικό για το κλάδο μας
ήταν.
Μπορεί με το μαθηματικό τύπο που εισήγαγε να μην έβγαιναν
νέες άδειες στην Αθήνα, αλλά ανέτρεπε πλήρως το ιδιοκτησιακό καθεστώς των
αδειών(δύο άδειες ανά φυσικό πρόσωπο), στρώνοντας το δρόμο για τη συγκέντρωση
των ταξί σε λίγα χέρια,(20 άτομα θα μπορούσαν να κατείχαν το σύνολο των αδειών
ταξί της Αθήνας) ευνοώντας μάλιστα, τη
δημιουργία εταιρειών με μετοχοποίηση των αδειών.
Σ’ αυτού του είδους την επιχειρούμενη απελευθέρωση, ήρθε στη
συνέχεια να πατήσει ο ανεκδιήγητος
Ραγκούσης , ο οποίος με δικό του νομοσχέδιο, επιχείρησε μέσα από την πλήρη απελευθέρωση, στο πνεύμα του ν.
3919, τον άμεσο και ολοκληρωτικό αφανισμό του ταξί και τη παράδοσή του στο
μεγάλο κεφάλαιο.
Όλοι μαζί τότε, μπρος
στην άμεση και ολοκληρωτική απειλή, που αντιπροσώπευε για το κλάδο το
νομοσχέδιο Ραγκούση, προχωρήσαμε σε έναν μεγαλειώδη αγώνα με απεργία διαρκείας
και την ανάπτυξη πολύμορφων δράσεων σε όλη την Ελλάδα.
Να θυμίσουμε
όμως, ότι ακόμα και σ’ αυτό το κοινό αγώνα, άλλοι πάσχιζαν με αγωνιστικότητα
και πάθος να κρατήσουν ψηλά το επίπεδο της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, και
άλλοι, με διάφορες συνδικαλιστικές μεθοδεύσεις, προσπαθούσαν να ξεφουσκώσουν
την αγωνιστική διάθεση και να κρατήσουν την αντίδραση του κλάδου σε ελεγχόμενα
όρια ρισκάροντας με το τρόπο αυτό μια μεγάλη ήττα. Αυτό έγινε κατάδηλο στο σταμάτημα της απεργίας
τον Αύγουστο του 2011. Τη στιγμή της αποκορύφωσης του αγώνα, με την κοινωνία να
μας συμπαρίσταται, χωρίς να έχουμε αποσπάσει καμία υπόσχεση, χωρίς να έχει
γίνει ούτε ένα βήμα πίσω από την κυβέρνηση, εμείς σταματήσαμε την απεργία. Να
θυμηθούμε τη πίκρα, το θυμό και ένα αίσθημα ξεπουλήματος του αγώνα που γέννησε
σε πολλούς συναδέλφους αυτή η απόφαση.
Μέσα στα όργανα του κλάδου, η παράταξή μας ήταν από αυτές
που προσπάθησαν να αποτρέψουν αυτή την απόφαση. Ήμασταν από αυτούς που φώναζαν
ότι ο κλάδος μας έπρεπε να επιμείνει στον αγώνα του και να προσπαθήσει να τον
δέσει με τον γενικότερο αγώνα όλων των
εργαζομένων ενάντια στα μνημόνια και την τρόικα. Κάτι, που προσπάθησε να
αποφύγει το γαλαζοπράσινο προεδρείο, δέσμιο κομματικών σκοπιμοτήτων.
Ευτυχώς που η αντίδραση των εργαζομένων με γενικές απεργίες
τον Οκτώβρη του 2011, καθώς και ο αυθόρμητος ξεσηκωμός του κόσμου στις
παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου συνέβαλαν στην πτώση της κυβέρνησης
Παπανδρέου και την απαλλαγή του κλάδου από τον ανεκδιήγητο Ραγκούση.
Στη συνέχεια έχουμε τη κυβέρνηση Παπαδήμου και το νέο
υπουργό μεταφορών Βορίδη. Να ξεκαθαρίσουμε ότι ο μεγαλειώδης αγώνας που δώσαμε το καλοκαίρι του 2011 δεν δόθηκε για να
φέρουμε το νόμο Βορίδη στη θέση του νόμου Ραγκούση. Είναι πράγματι νίκη η
αποτροπή της ψήφισης του νόμου Ραγκούση, είναι όμως ήττα και οπισθοχώρηση από
τις πάγιες θέσεις του κλάδου η ψήφιση του νόμου 4070 του Βορίδη.
Ο νόμος αυτός, όπως και οι προηγούμενοι του Ρέππα και του
Ραγκούση, ήρθε να ανατρέψει πλήρως το ιδιοκτησιακό καθεστώς των αδειών. Άνοιξε
το δρόμο να φύγει σταδιακά το ταξί από τα χέρια των αυτοαπασχολούμενων
μικροϊδιοκτητών και να περάσει στο μεγάλο κεφάλαιο. Μια προοπτική που τείνει να
μετατρέψει το χώρο του ταξί σε πεδίο ανταγωνιστικών επιχειρηματικών
συμφερόντων, το συνδικάτο σε ένωση εταιριαρχών
και τους σημερινούς ιδιοκτήτες σε φτηνούς μισθωτούς των 300 και 500 ευρώ.
Είναι απατηλή και
ψεύτικη η εικόνα που προσπαθεί να δημιουργήσει το δίδυμο Λυμπερόπουλου – Δήμου
ότι με το νόμο 4070 σωθήκαμε από την
καταστροφή.
Από τότε, ως παράταξη, διατυμπανίζαμε σε όλους τους τόνους,
ότι απελευθέρωση για το ταξί δεν είναι μόνο η έκδοση νέων αδειών, αλλά
ταυτόχρονα με αυτό, είναι και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των αδειών, το οποίο
ανέτρεψε ο νόμος Βορίδη, αλλά και το μεταφορικό έργο, που ήρθε στη συνέχεια
να απελευθερώσει ο νόμος 4093 του Χατχηδάκη, δίνοντας τη δυνατότητα μεταφοράς
προσώπων στους ξενοδόχους, στα γραφεία
ενοικιάσεως αυτοκινήτων και στα τουριστικά γραφεία με επταθέσια και ενιαθέσια. Δεν
φτάνει δηλαδή η αναδουλειά που έχει επιφέρει στο κλάδο μας η οικονομική κρίση,
ήρθε και η απελευθέρωση του έργου για να μας αποτελειώσει.
Τελευταία πράξη του
δράματος για το κλάδο μας παίχτηκε
με το φορολογικό που ψήφισε η
κυβέρνηση Σαμαρά. Η φορολόγησή μας, για
το έτος που τρέχει, με τη κατάργηση του αφορολόγητου και τη φορολόγηση με 26%
από το πρώτο ευρώ, την αύξηση του τέλους επιτηδεύματος, και την προκαταβολή
φόρου για το επόμενο έτος, θα φτάσει στο 50%;
Την ώρα που ο φόρος για το μεγάλο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές, με τις
νόμιμες φοροαπαλλαγές δεν υπερβαίνει το 16%;
Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται για να καταλάβουμε ότι μπροστά
μας ξεδιπλώνεται μια επιχείρηση εξόντωσης τα μικρομεσαίας τάξης,
την οποία εμείς παρακολουθούμε ως αμήχανοι και παθητικοί θεατές;
Όλα τα πάρα πάνω δείχνουν ότι ο απολογισμός της διετίας που
πέρασε είναι απολύτως αρνητικός. Το
προεδρείο Λυμπερόπουλου – Δήμου, είναι
υπόλογο για τις ανατροπές που συνέβησαν επί των ημερών του και καταστρέφουν το ταξί έτσι όπως το ξέραμε
τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Και τώρα τι μας λένε;
Να κάνουμε υπομονή μέχρι να γυρίσει η οικονομική κατάσταση, να ανακάμψει
η οικονομία για να ανακάμψουμε και μείς. Όποιος περιμένει ανάκαμψη με 1.5
εκατομμύριο ανέργους, το χρέος στο 170%
του ΑΕΠ και τη χώρα οικονομικά
κατεστραμμένη, αν δεν είναι
αφελής είναι συνειδητός ψεύτης που υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες.
Σήμερα πρέπει να
γίνει συνείδηση στο καθένα μας ότι αν δε σταματήσουν και δεν ανατραπούν οι
πολιτικές που εφαρμόζονται, δεν υπάρχει μέλλον.
Είναι αδήριτη ανάγκη λοιπόν να αλλάξουμε τους συσχετισμούς
στο συνδικάτο. Να καταδικάσουμε με την
ψήφο μας το σημερινό προεδρείο.
Προσοχή! Το οικονομικό πλήγμα που έχει δεχτεί ο κλάδος μας είναι
μεγάλο. Δεν πρέπει όμως να γίνει αιτία να
παρασυρθούμε και να επιτρέψουμε να διεισδύσουν στο συνδικάτο ναζιστικές
απόψεις. Δεν εκδικούμαστε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ με τέτοιες επιλογές. Έτσι στρεφόμαστε ενάντια στον ίδιο μας τον
εαυτό. Μια τέτοια εξέλιξη θα μας εκθέσει στα μάτια όλων των εργαζομένων. Τα
φερέφωνα της Χρυσής Αυγής δεν πρέπει να βρουν
θέση στα συνδικάτα.
Πρέπει λοιπόν να αλλάξουμε τα πράγματα στο συνδικάτο για να
μπορέσουμε στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις να αντισταθούμε στη καταστροφή
μας.
Εμείς, που δραστηριοποιούμαστε μέσα από τις γραμμές του
ανεξάρτητου μαχητικού συνδυασμού ΕΝΙΑΙΟ ΕΝΩΤΙΚΟ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ,απευθύνουμε αγωνιστικό κάλεσμα, σε
όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες,
που έχουν τις ίδιες ή ανάλογες ανησυχίες με εμάς, στις επερχόμενες
εκλογές του ΣΑΤΑ, να ενώσουμε τις
δυνάμεις μας και να παλέψουμε από κοινού να αλλάξουμε τα πράγματα στο συνδικάτο
και το κλάδο μας.
Δυναμώστε με τη ψήφο
σας τον ανεξάρτητο αγωνιστικό συνδικαλισμό. Στηρίξτε με αποφασιστικότητα την
ανεξάρτητη παράταξη «ΕΝΙΑΙΟ ΕΝΩΤΙΚΟ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» για να παλέψουμε μαζί:
-
Να
επανέλθει το αφορολόγητο των 12.000
-
Να
καταργηθούν οι μνημονιακοί νόμοι 4070 και 4093. Να αποκαταστήσουμε το
ιδιοκτησιακό καθεστώς των αδειών, να
υπερασπιστούμε τον αυτοαπασχολούμενο μικροϊδιοκτήτη και να εμποδίσουμε, όσο
είναι καιρός, την συγκέντρωση των ταξί σε λίγα χέρια και τη δημιουργία
εταιρειών.
-
Να
μειωθούν με κάθε τρόπο οι ασφάλειες.
-
Να
παγώσουν τα παλαιά χρέη στον ΟΑΕΕ και να ρυθμιστεί η αποπληρωμή τους χωρίς
τοκογλυφικά επιτόκια και προσαυξήσεις.
-
Να μπορούμε να έχουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πληρώνοντας δύο δίμηνα το χρόνο,
αλλιώς να μας αφαιρούν το ποσό της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όταν πληρώνουμε παλιές οφειλές. Δεν γίνεται
να πληρώνουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που δεν είχαμε.
-
Να δημιουργηθεί πειθαρχικό δευτέρου βαθμού και να εξορθολογιστούν τα εξοντωτικά
πρόστιμα.
-
Να συγκεντρώσουμε στοιχεία για τους συναδέλφους
που έχουν πάρει δάνεια, είτε
επαγγελματικά, είτε επισκευαστικά, είτε στεγαστικά για την αγορά ταξί, και δεν μπορούν να
αποπληρώσουν τις δόσεις, και να απαιτήσουμε να κουρευτούν. Δεν γίνεται εδώ που έφεραν το ταξί να ζητάνε την
πλήρη εξόφλησή τους.
-
Να δημιουργηθούν λειτουργικές πιάτσες που θα υποστηρίξουν μια νόμιμη και αξιοπρεπή
λειτουργία του ταξί και να σταματήσει το κυνηγητό της τροχαίας.
-
Να
σταματήσει ο οικονομικός στραγγαλισμός των ρ/τ
με την επιβολή 23% ΦΠΑ στις συνδρομές των μελών του.
Τα ρ/τ δεν προβαίνουν σε καμία εμπορική πράξη για να επιβάλλεται ΦΠΑ στις
συνδρομές. Δεν πουλάνε στα μέλη τους την επικοινωνία. Τα μέλη δημιουργούν τις
ενώσεις των ρ/τ για να μοιράζονται από κοινού τα έξοδα λειτουργίας του κέντρου.
Αλλά ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι παρέχεται η υπηρεσία της επικοινωνίας στα
μέλη, αυτή είναι συνυφασμένη με την εκτέλεση του μεταφορικού τους έργου στο
οποίο ο ΦΠΑ είναι 13% και όχι 23%.
-
Να
αλλάξει ο νόμος για τη μεταφορά λαθρομεταναστών
ως προς τις συνέπειες που υφίστανται οι οδηγοί ταξί. Πολλοί συνάδελφοι έχουν
χάσει τα αυτοκίνητά τους χωρίς να φταίνε.
Δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη χαμένη διετία. Ενισχύστε και συμπαραταχθείτε με την
ανεξάρτητη αγωνιστική παράταξη «ΕΝΙΑΙΟ
ΕΝΩΤΙΚΟ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» με επικεφαλή τον ΓΙΑΝΝΗ ΚΡΕΜΜΥΔΑ.
ΟΛΟΙ
ΜΑΖΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙ
Τρεις είναι οι αρχές που εμπνέουν και να καθορίζουν τη δράση μας.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
– ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ