Πέρυσι το Μάρτη, στην περίοδο των κινητοποιήσεων του κλάδου μας, με αφορμή τις «επιθέσεις» που δεχόμαστε για το φορολογικό, είχαμε αποστείλει μια επιστολή στον δημοσιογράφο του SKAI 100,3 τον κ. Άρη Πορτοσάλτε.
Αυτή η επιστολή διαβάστηκε αυτούσια στην εκπομπή του σταθμού λίγες ημέρες μετά την αποστολή της.
Επειδή θεωρούμε ότι σήμερα, δεκαπέντε μήνες μετά, οι σκέψεις μας, είναι επίκαιρες όσο ποτέ κοινοποιούμε αυτή την επιστολή.
-----------------------------------------------------------
Για να κατεβάσεις το έγγραφο επέλεξε → ΕΔΩ
Κύριε Πορτοσάλτε καλημέρα σας!
Την Τρίτη 02/03/2010 σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε κατά τη διάρκεια της εκπομπής σας, και ειδικότερα την ώρα της μετάβασης του κονβόι των ταξί της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας προς την Αθήνα στα πλαίσια της σχετικής κινητοποίησης του Κλάδου μας, λόγω του ότι οδηγούσα, αλλά, λόγω, κυρίως, του πιεστικού ραδιοφωνικού σας χρόνου δεν κατάφερα να σας εκθέσω τις απόψεις μου για τα δυο τρία θέματα που θίξατε.
Σχετικά με την ένστασή σας στην αναφορά μου ότι οι μεικτές εισπράξεις ενός ιδιοκτήτη ταξί ξεκινούν από 10.000 χιλιάδες ευρώ το χρόνο περίπου (στα μικρά χωριά της ηπειρωτικής και της νησιωτικής Χώρας) και φτάνουν στις 60.000 χιλιάδες ευρώ (με δυο οδηγούς εκμεταλλευτές) περίπου το χρόνο, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη και, ενδεχομένως, σε ορισμένες τουριστικές (αν συνεχίσουν να υφίστανται τέτοιες) περιοχές της Χώρας.
Σας εξομολογούμαι λοιπόν ότι υπερέβαλλα κύριε Πορτοσάλτε. Υπερέβαλα, γιατί σας ανέφερα ως ελάχιστο ποσό ακαθάριστου ετήσιου εισοδήματος το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ, ενώ σε πολλές περιπτώσεις είναι αρκετά μικρότερο! Αναρωτηθείτε, όταν ένας επαγγελματίας ιδιοκτήτης ενός ταξί στην πλειοψηφία των μικρών και άγονων νησιών της χώρας μας περιμένει ένα καράβι την εβδομάδα για να πάρει μια κούρσα, ή οι συνάδελφοί μου ιδιοκτήτες των έξι περίπου χιλιάδων ταξί των μικρών χωριών της ηπειρωτικής Χώρας που ξεροσταλιάζουν στις πλατείες των χωριών μη παίρνοντας ούτε μια διαδρομή για όλη την ημέρα, ή και για συνεχόμενες μέρες ακόμη, πώς να συγκεντρώσουν κύριε Πορτοσάλτε το ποσό των οκτακοσίων και κάτι ευρώ το μήνα για να φτάσουν τα δέκα χιλιάρικα ετησίως;
Στα «πολυτελή» αυτοκίνητα της επαρχίας κύριε Πορτοσάλτε που αναφερθήκατε για να επισημάνετε την υποτιθέμενη ευμάρεια των ταξιτζήδων της Περιφέρειας, αυτό πράγματι είναι μια αλήθεια που ξεκινά δεκαετίες τώρα, έχει σχέση με την επαγγελματική συνείδηση, την επιθυμία προσφοράς καλύτερων υπηρεσιών στο επιβατικό κοινό, τον αυξημένο ανταγωνισμό στην Περιφέρεια, αλλά και με τις προσδοκίες για το οικονομικό θαύμα που καλλιέργησαν κάποιοι την περίοδο των ολυμπιακών αγώνων και οδήγησαν πολλούς από εμάς να δανειστούμε, συμπληρώνοντας την μικρή οικονομική ενίσχυση που, για πρώτη (και τελευταία;) φορά στην ιστορία του Κλάδου, λάβαμε, έτσι ώστε αντικαταστήσαμε ένα μεγάλο αριθμό του στόλου των ταξί της Περιφέρειας - αλλά και της Αθήνας.
Επανερχόμενος στο θέμα του εισοδήματος κύριε Πορτοσάλτε σας κάνω γνωστό ότι πολλοί συνάδελφοί μου, κυρίως αυτοί των μικρών δημοτικών διαμερισμάτων των δήμων της Χώρας μας, για να επιζήσουν σίγουρα κάνουν και κάποια άλλη δουλειά, αγροτικά κυρίως, κ.ά., ή εργάζεται και κάποιο άλλο μέλος της οικογενείας τους. Ένα μεγάλο μέρος των συναδέλφων αυτών μεταφέρει μαθητές κάνοντας συμβάσεις με τις Νομαρχίες ή τα ΚΤΕΛ Α.Ε. λαμβάνοντας τα δεδουλευμένα μετά από μήνες ή και χρόνια! Συμφωνώ σε αυτό που μου αντιπαραβάλλατε, ότι δηλαδή και άλλοι κλάδοι επαγγελματιών ταλαιπωρούνται για να πληρωθούν από το Δημόσιο· σίγουρα θα εννοούσατε φυσικά τους υπόλοιπους κλάδους μικροεπαγγελματιών που συνεργάζονται με το Δημόσιο και όχι τους μεγαλοκαρχαρίες που δεκαετίας τώρα λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα με τις αδιαφανείς συμφωνίες και συμβάσεις. Γιατί όμως να επισημαίνουμε τη δική μας ταλαιπωρία; Είναι δυνατόν κύριε Πορτοσάλτε ένας ιδιοκτήτης ταξί που μεταφέρει μαθητές τους οκτώ μήνες του χρόνου, ο μεγαλύτερος, αν όχι ολόκληρος, χρόνος της απασχόλησής του αυτή την περίοδο να αφιερώνεται σε αυτή τη μεταφορά, να προπληρώνει το ΦΠΑ όταν είναι απευθείας ανάδοχος, να θέλει το ένα τέταρτο σχεδόν των χρημάτων της αποζημίωσης της μεταφοράς για καύσιμα και άλλα έξοδα -τα οποία φυσικά πληρώνει άμεσα αυτός-, και να μην λαμβάνει χρήματα για να καλύψει τις ανάγκες του σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα;
Ξέρετε πόσοι συνάδελφοί μου κύριε Πορτοσάλτε από αυτούς που μεταφέρουν μαθητές δανείζονται από τις τράπεζες για να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα του αυτοκινήτου τους, για να πληρώσουν την ασφάλειά τους στον Ο.Α.Ε.Ε. (που εκτινάχθηκε ήδη στα 810 ευρώ το δίμηνο), αλλά και για να ζήσουν ακόμη. Όλοι αυτοί ελπίζουν ότι σύντομα θα λάβουν από τη νομαρχία ή από την ΚΤΕΛ Α.Ε. το ποσό της αποζημίωσης της μεταφοράς που εκτελούν, αλλά αυτό λαμβάνει χώρα μήνες, ή χειρότερα, και χρόνια μετά όπως σας προανέφερα. Κατά τα άλλα, ενώ, αν και το κράτος σου χρωστάει κάποιες χιλιάδες ευρώ, εάν εσύ δεν μπορείς (δικαιολογημένα) να ανταποκριθείς στις συμβατικές σου υποχρεώσεις σε αυτό (πληρωμή Ο.Α.Ε.Ε., φόρων, ΦΠΑ, κλπ.) τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις, έρχονται βροχή και έπεται και η ποινική δίωξη.
Πολλά τα προβλήματα στον Κλάδο μας κύριε Πορτοσάλτε, προβλήματα που σίγουρα αποτελούν μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Με ευθύνη και των συνδικαλιστικών μας οργάνων, αλλά κυρίως της Πολιτείας, η οποία σχεδόν ποτέ δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τον Κλάδο αυτό, έχουμε ταυτιστεί με κάτι «κακό» και παρακατιανό. Δεν αμφισβητούμε ότι διαχρονικά κάποιοι «συνάδελφοί» μας έχουν πληγώσει με την συμπεριφορά τους το επιβατικό κοινό και την κοινωνία - άλλωστε τούτο συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν δεχόμαστε την ρετσινιά του φοροδιαφεύγοντα. Η δικαιολογημένη, κατά την γνώμη μου, άρνησή μας και οι ενστάσεις μας για την επιχειρούμενη από την Κυβέρνηση υποχρεωτική επιβολή του λογιστικού προσδιορισμού των εισοδημάτων μας δεν πηγάζουν από καμία προσπάθεια απόκρυψης αυτών, αλλά από την επιθυμία αποφυγής δαπανηρών γραφειοκρατικών διαδικασιών, και κυρίως, λόγω των ειδικών συνθηκών που ισχύουν στο επάγγελμά μας, συνθηκών που, το τελευταίο διάστημα, προσπαθούμε να επισημάνουμε στην Πολιτεία, στην κοινωνία και σε εσάς στα Μ.Μ.Ε.
¨ Σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία και κλείνοντας θα ήθελα να σας υπενθυμίσω πως τα τελευταία χρόνια η εργασία των ταξί έχει περιοριστεί, εκτός από την περιφέρεια, και στα μεγάλα αστικά κέντρα και εξακολουθεί να μειώνεται περαιτέρω. Απορία και όχι μόνο του δικού μας κλάδου αλλά των περισσότερων ελευθέρων μικροεπαγγελματιών είναι:
Πως γίνεται να μειώνονται δραματικά η εργασία και οι εισπράξεις, να αυξάνονται σημαντικά το κόστος λειτουργίας και οι δαπάνες παντού και ταυτόχρονα η Πολιτεία να απαιτεί αυξημένα ποσά φορολόγησης;
Ελπίζω οι μικροεπαγγελματίες να μη φτάσουμε σε σημείο τέτοιο σημείο αποδιοργάνωσης που αναγκαστικά θα πούμε στην Κυβέρνηση τη γνωστή ρήση: Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος! ¨
Σπάρτη 07/03/2010
Με Εκτίμηση!
Σωτήρης Ροϊνός
πρόεδρος Σωματείου Ταξί Σπάρτης
πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Ταξί Πελοποννήσου
μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταξί
Για να κατεβάσεις το έγγραφο επέλεξε → ΕΔΩ